دستگاه گوارش طیور (بخش دوم)

از آنجا که شناخت دستگاه گوارش طیور برای سلامت، بهبود تغذیه و رشد طیور بسیار حائز اهمیت است این مطلب کامل را برایتان تهیه کردیم. در بخش قبلی، بخش پروکسیمال، دیستال و غدد بزاقی را بیان کردیم. در ادامه بخش های دیگر دستگاه گوارش طیور را خواهید شناخت:

حفره درونی و حلق

در دستگاه گوارش طیور حفره ی درونی همراه با حلق تحت عنوان اوروفارینکس ذکر می شود. در بالای بخش قدامی حفره دهانی کام سخت قرار دارد اما بر خلاف پستانداران، در پرنده ها کام نرم وجود ندارد.

کام سخت از استخوان های آرواره بالایی تشکیل شده که توسط یک سطح بسیار کرآتینه که در بخش خلفی اندکی نرم می شود، پوشیده شده است. مجرای بینی تا حلق به صورت شکافی در کام سخت، حفره ی دهانی را به سوراخ های بینی مرتبط می کند. یک سری برجستگی های ردیفی کوچک به صورت خطوطی مورب در عرض سقف و کف حفره ی دهانی-حلقی وجود داشته و احتمالا حین بلع، غذا را به سمت ناحیه ی خلفی هدایت می کنند.

زبان

زبان پرندگان بر خلاف پستانداران ترکیبی از لایه های ماهیچه ای همپوشان نبوده، بلکه توسط یک دستگاه لامی شامل ترکیبی از چندین استخوان مفصل شده و ماهیچه های آن، حرکت می کند. طوطی ها در این مورد یک استثناء بوده و در زبان خود داری ماهیچه هایی می باشند که مستقل از دستگاه لامی بوده و انعطاف پذیری لازم جهت بررسی دانه ها را فراهم می کند.

غدد بزاقی

غدد بزاقی در پرندگانی که از خورا ک های خشک نظیر علوفه، دانه ها ویا حشرات تغذیه می کنند، بیشترین توسعه را داشته اند. غدد لوله ای ساده، منشعب و یا ترکیبی از هر دو شکل به صورت مجتمع هایی در اطراف نیمه انتهایی حفره ی دهانی، زبان و حلق پراکنده شده اند. غدد بزاقی در مرغ، روزانه حدود ۷ تا ۳۰ میلی لیتر بزاق موسینی ترشح می کنند. این مقدار بزاق جهت لغزنده سازی لقمه غذا کافی بوده ولی جهت مرطوب نمودن غذا به گونه ای که برای هضم آنزیمی گسترده مناسب باشد، کافی نیست. وجود آمیلاز و لیپاز در بزاق مرغ گزارش شده ولی از اهمیت چندانی برخوردار نمی باشد.

پیش معده

اتصال بین مری و پیش معده تدریجی بوده و با حضور غدد معدی قرار گرفته در یک لایه مخاطی ضخیم، مشخص می شود. لایه ی لامینا پروپریا در نزدیکی محل اتصال مری به پیش معده، پر از گره های لنفاوی بوده که گاهی اوقات لوزه های مری نیز نامیده می شوند. لایه ی مخاطی پیش معده دارای غدد فراوانی بوده که عمدتا از دو نوع می باشند: و پپسین می باشند.

HCL غدد لوله ای که مخاط ترشح می کنند و غدد معدی که ترشح کننده ی و پپسین HCL مخاط بلافاصله بعد از آغاز مصرف خوراک، از غدد لوله ای شروع به ترشح می کند در حالیکه ترشح هنگامی که خوراک وارد حفره ی پیش معده شود، آغاز می شود.در غدد معدی پرندگان، یک نوع سلول واحد کار ترشح اسید و پپسین را انجام می دهد در حالیکه در پستانداران سلول های چیف کار ترشح پپسین و سلول های پریتال ترشح اسید کلریدریک را عهده دار می باشند.

سنگدان

عمل سنگدان مالش مکانیکی و آسیاب کردن خوراک به منظور کاهش اندازه و افزایش سطح آن می باشد. سنگدان و پپسین اضافه شده به خوراک حین عبور از پیش معده، می باشد. HCL همچنین مکانی جهت فعالیت مخاط حفره ی سنگدان در برگیرنده ی تعدادی غدد لوله ای عمیق می باشد که مایعی غنی از پروتئین ترشح می کنند.

این مایع غنی از پروتئین پس از آمدن به سطح، صفحاتی شاخی را تشکیل می دهد که به عنوان کوتیکول شناخته شده اند. کوتیکول به عنوان به یک سطح آسیاب کننده عمل نموده و لایه مخاطی زیرین را در مقبل اسید و پپسین محافظت می کند.

در روده ی باریک، جنبه هایی که بیشترین تغییرات را در بین گونه های مختلف دارا می باشند عبارتند از طول آن، اندازه و شکل ویلی ها و میزان کلونیزه شدن ایلئوم توسط میکروارگانیسم ها. در یک نوع پرنده نیز هر سه عامل فوق بسته به ترکیب جیره ی مصرفی، می توانند تغییر کنند. طول روده ی باریک نسبت به طول بدن در علف خواران و دانه خواران بیشتر و در گوشتخواران، شهد خواران و میوه خواران، کمتر می باشد.

 

بخش اول را می توانید در اینجا بخوانید

بخش سوم را می توانید در اینجا بخوانید

بخش چهارم را می توانید در اینجا بخوانید

 

مطالب مرتبط:



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *