به طور معمول اکثر مخارج در پرورش طیور به خوراک اختصاص داده می شود که در بعضی مواقع تا ۸۰ درصد مخارج را در بر گرفته است. مکمل غذایی برای همه ی موجودات زنده از جمله دام و طیور، محسوس و حیاطی است. همه ی جانداران از پیرامون خود نیازمند انرژی گرفتن، تبدیل و استفاده از آن می باشند. بخشی از این فرایند شامل نحوه دریافت و مقدارو نوع ماده مورد نیاز برای صرف انرژی است که به علم تغذیه مربوط می شود که تلفیقی از زیست-شیمی(بیوشیمی) و فیزیولوژی در راستای مطالعه خصوصیات خوراک و نحوه کار سیستم گوارش جاندار است.

روی هم رفته غذا متشکل از انواع مواد می باشد که برخی از آنها مورد نیاز است و جذب شده و برخی بلا استفاده می باشد و دفع می شود.علم دام هم برای تولید غذاهای مرغوب برای انسان ها با پرورش دام ها و طیور و رسیدگی به هزینه ها در این راستا می باشد.

۱۶ مکمل غذایی مفید برای خوراک دام و طیور:

۱٫ آنتی‌بیوتیک‌های موثر در رشد

۲٫ آنزیم‌ها موثر در گوارش

۳٫ پروبیوتیک‌ها یا میکروب‌های مفید

۴٫ پری‌بیوتیک‌ها (الیگوساکاریدها) و سمبیوتیک‌ها (مخلوطی از پرو و پری‌بیوتیک)

۵٫ اسیدی‌فایرها (اسیدی کنندها)

۶٫ فیتوبیوتیک‌ها و طعم‌دهنده‌ها (داروهای گیاهی)

۷٫ ضدعفونی‌کننده‌ها

۸٫ توکسین بایندرها

۹٫ آنتی اکسیدان‌ها

۱۰٫ بتائین

۱۱٫ ال- کارنیتین

۱۲٫ کوکسیدویداستات‌ها

۱۳٫ رنگدان‌ها (کاروتنوئیدها)

۱۴٫ پلت چسبان‌ها

۱۵٫ امولسی‌فایرها

۱۶٫ بقیه افزودنی‌ها (عوامل ضد کلوخه شدن، باکتریوفاژها، پپتیدهای ضدمیکروبی، باکتریوسین‌ها و …)

مقصود ما در این بخش رسیدن به دانش کامل در حوزه ی نیازهای غذایی بدن دام می باشد. امروزه برای کامل کردن مواد مورد نیاز خوراک از مواد مصنوعی مانند اسیدآمینه ها و نمک و … استفاده می شود اما یقیناً نمی توان گفت که تلاش ما نیاز دام را تامین کرده یا خیر.یک متخصص تغذیه با تجربه بایستی با مواد خوراکی کاملا آشنا باشد و تاثیر آن نسبت به آناتومیک دستگاه گوارش و فیزیولوژیک را بداند. پس از آن باید مناسب ترین ترکیب با کمترین مخارج را در جهت تولید فراهم کند.

 

“مطلب بعدی درباره انبار جمع آوری تولیدات طیور می باشد. در اینجا بخوانید ( انبار جمع آوری تولیدات طیور).”