اثرات استفاده از دانه سویای برشته شده و متیونین بر عملکرد جوجه های گوشتی
محسن تیموری۱، رضا وکیلی۲،
۱دانشجوی سابق کارشناسی ارشد علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر، ۲استادیار گروه علوم دامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشمر
چکیده
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف دانه سویای برشته شده و متیونین بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از سه سطح دانه سویای برشته شده (۰ و ۸ و ۱۲ درصد جیره) و دو سطح متیونین (نیاز جوجه گوشتی و ۱۰% مازاد بر نیاز) طراحی گردید. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی براساس مدل فاکتوریل ۲×۳ با استفاده از ۳۱۲ قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس ۳۰۸ به مدت ۴۲ روز در ۶ تیمار و ۴ تکرار انجام شد. جوجهها از روز اول روی بستر و با جیرههایی که براساس احتیاجات سویه راس متوازن شده بودند، بطور آزاد تغذیه شدند. در پایان هر دوره (۱۰، ۲۴ و ۴۲ روزگی) افزایش وزن و مصرف خوراک اندازهگیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در پایان دوره برای تعیین فراسنجه های خونی، نمونه خون گرفته شد سپس کشتار مطابق دستورالعملهای بهداشتی انجام و لاشه ها جهت ارزیابی کیفیت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد اگرچه افزایش سطح دانه سویای برشته شده بر میزان وزن بدن و رشد روزانه در کل دورهها معنیدار نبود، اما تاثیر آن بر مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل در دوره پایانی بسیار معنیدار بود. افزایش سطح دانه سویا و متیونین، سبب کاهش بسیار معنیدار وزن لوزالمعده شد (۰۱/۰> p) اما روی تریگلیسرید،LDL وHDL تاثیر معنیداری نداشت. این تحقیق نشان داد که افزایش سطح دانه سویای برشته شده میتواند به بهبود صفات عملکردی در جوجههای گوشتی کمک نماید.
مقدمه
دانه سویای کامل نه تنها دارای پروتئین با کیفیت بالا است، بلکه به دلیل داشتن مقادیر زیاد روغن، توانایی تامین حجم عمدهای از انرژی را دارد (۸). دانه سویا حاوی ۲۲-۱۸ درصد چربی و ۳۵ تا ۳۸ درصد پروتئین خام با قابلیت هضم ۸۸ درصد میباشد(۴). دانه سویای خام حاوی فاکتورهای ضد تغذیهای و الیگوساکاریدهای غیر قابل هضم است و بازده خوراک را کاهش میدهد(۳). دانه کامل سویا میتواند با هدف حذف هزینه روغنکشی و گنجاندن مکمل پروتئینی، جایگزین کنجاله سویا و روغن شود (۸). جیرههای با انرژی و پروتئین یکسان که حاوی دانه سویای کامل هستند، عملکرد بهتری نسبت به جیره حاوی کنجاله سویا و روغن دارند. یکی از روشهای فرآوری سویا، برشته کردن[۱] است (۱۳).
نتایج کوآرانتلی(۱۹۹۱) نشان داد هنگامی که ۱۰% جیره را دانه سویای فرآیند شده تشکیل دهد، ۳ درصد بهبود در محصول لاشه جوجههای گوشتی حاصل میشود (۱۰). همچنین سوبوح و همکاران گزارش کردند جایگزینی کنجاله سویا و چربی طیور با دانه سویا در جیرههای با انرژی و پروتئین یکسان، افزایش وزن بدن و بازده خوراک جوجههای گوشتی را به ترتیب ۵/۲ و ۵/۵ درصد بهبود میدهند (۱۴). افزایش میزان چربی جیره با تحریک ساخت اسیدهای صفراوی، موجب افزایش مصرف سیستئین در ساختمان تائوروکولیت میشود، لذا متیونین با تبدیل شدن به سیستئین، مصرف میگردد(۱). اگاندیپ و آدامز (۱۹۷۴) گزارش کردند در جیرههای حاوی سویای خام یا جیره هایی که دانههای سویا در آن حرارت کمی دیده اند، مکمل نمودن دی–ال متیونین مفید است(۹). هدف این تحقیق بررسی عملکرد پرورش جوجههای گوشتی با استفاده از دانه سویای برشته شده و دی–ال متیونین بود.
مواد و روشها
۳۱۲ قطعه جوجه خروس گوشتی یکروزه سویه راس ۳۰۸ به ۲۴ گروه ۱۳ قطعهای با میانگین وزنی ۴۶ گرم تقسیم شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با مدل فاکتوریل ۲×۳ با ۶ تیمار و ۴ تکرار طراحی گردید. سه سطح دانه سویای برشته شده (۰،۸و۱۲درصد جیره) و دو سطح دی–ال متیونین (نیاز جوجه گوشتی و ۱۰% مازاد برنیاز) در نظر گرفته شد. دانه سویای برشته شده از شرکت تهران دانه تهیه و جیرههای غذایی مطابق پیشنهادات راس ۳۰۸ با محتوی انرژی و پروتئین یکسان برای دورههای ۱۰-۰، ۲۴- ۱۱و ۴۲-۲۵ روزگی تهیه شد، آب و خوراک به طور آزاد در اختیار جوجهها قرار داده شد و برنامه روشنایی ۲۴ ساعته اعمال گردید؛ دمای سالن نیز در دامنه حرارتی ۲۲ تا ۳۲ درجه سانتیگراد تنظیم شد. شش تیمارآزمایشی شامل (۱) شاهد (براساس ذرت و سویا)؛ (۲) شاهد بهعلاوه ۱۱۰ % نیاز متیونین سویه راس؛ (۳) ۸% دانه سویا برشته شده؛ (۴) ۸% دانه سویا برشته شده بهعلاوه %۱۱۰ نیاز متیونین؛ (۵) ۱۲% دانه سویا برشته شده؛ و (۶) ۱۲% دانه سویا برشته شده بهعلاوه ۱۱۰ % نیاز متیونین بودند. وزن کشی در پایان هر دوره انجام گرفت و مقدار خوراک مصرفی و ضریب تبدیل با محاسبه وزن تلفات تعیین شد. در انتهای ۴۲ روزگی و پس از ۸ ساعت گرسنگی از هر تکرار یک قطعه جوجه نزدیک به میانگین وزنی همان تکرار توزین، خونگیری و سپس کشتار گردید. سطوح سرمی تری گلیسرید ، LDLو HDL با دستگاه اتوآنالایزر[۲] با کیت پارس آزمون اندازه گیری شد. تجزیه لاشه به منظور توزین لوزالمعده، جگر، قلب و سنگدان، چربی حفره بطنی، بالها و ماهیچه ران و سینه جهت تعیین درصد از کل لاشه انجام شد. دادهها با نرم افزارSAS (12) تجزیه و میانگینها با آزمون چند دامنهای دانکن مقایسه شدند.
نتایج و بحث
نتایج این مطالعه نشان میدهد که سطوح مختلف استفاده از دانه سویای برشته شده در دوره آغازین، رشد، پایانی و در کل دوره بر وزن زنده و مقدار رشد روزانه اثر معنیداری نداشت(جدول ۱). اگرچه جوجهها با افزایش سطح دانه سویای برشته شده، خوراک کمتری مصرف کردند. اما مقدار مصرف خوراک در دوره پایانی و ضریب تبدیل غذایی در دوره میانی و پایانی اختلاف معنی داری داشت (جدول ۱) و تاثیر آن در مراحل آغازین، رشد و کل دوره معنیدار نبود. مقایسه میانگینهای ضریب تبدیل غذایی در دوره پایانی نشان داد بین تیمارهای حاوی سویای برشته شده و تیمار شاهد از نظر ضریب تبدیل خوراک اختلاف معنیداری وجود دارد، از سوی دیگر افزایش درصد سویای برشته شده از ۸% به ۱۲% ضریب تبدیل خوراک را کاهش میدهد. سطح متیونین در این مورد اختلافی ایجاد نکرد. بین تیمارهای حاوی یا فاقد سویای برشته شده در دوره پایانی، از نظر مقدار مصرف خوراک اختلاف معنیداری مشاهده شد این نتیجه با تحقیق همیلتون و همکاران (۶) در جیرههای با انرژی و پروتئین یکسان که بخشی یا همه کنجاله سویا با دانههای سویای برشته شده جایگزین شدند، مطابقت دارد که در آن مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی با افزایش سطح دانه سویا به طور معنیداری کاهش یافت. هیچکدام از تیمارها روی تریگلیسرید، LDL و HDL تاثیر معنیداری نداشتند. به نظر میرسد برتری تیمارهای حاوی سویای برشته شده در دوره پایانی، به علت عمل آوری دانه سویا و افزایش قابلیت هضم بخشهای پروتئینی و چربی سویا باشد، از سوی دیگر آگونبیاد (۲۰۰۰) نشان داد که قابلیت هضم انرژی سویای فرآیند شده درسن ۵۳ روزگی نسبت به ۱۵ روزگی افزایش می یابد (۳۸۵۰ در مقابل kcal/kgDM 3250) (11).
بنابراین سطح دانه سویا در جیره میتواند با بالا رفتن سن طیور افزایش یابد (همیلتون و مک نیون۲۰۰۰) (۵). همچنین والدروپ و همکاران گزارش کردند که با مصرف ۲۰% دانه عمل آوری شده نسبت به ۱۰% عملکرد مطلوبتری حاصل شد به این دلیل که انرژی قابل متابولیسم حقیقی دانه سویای عمل آوری شده با استفاده از فرمولهای محاسبه شده انرژی، تخمین کمتری زده می شود وبدین ترتیب با مصرف دانه سویای فرآوری شده میزان انرژی خوراک مصرفی، بیشتر می شود(۱۵). نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش سطح سویای برشته شده تا ۱۲% جیره، عملکرد بهبود یافته و افزودن متیونین مازاد، علاوه بر مشارکت در پروتئین سازی، وزن لوزالمعده را کاهش و توان تولیدی جوجه ها را بهبود می دهد.
Effect of roasted full-fat soybean and methionine on the performance of male broiler chickens
- Teimury1, R. Vakili2
- MSC Student of Islamic Azad University, kashmar branch,2 Assistant Professor of of Animal Science Department, Islamic Azad University,kashmar branch
Abstract
In order to investigation the effects of different levels of roasted fullfat soybean and methionine on the performance of broilers,an experiment was conducted in a completely randomized design on the 312 one-day old broilers of male Ross strain with 6 treatment (three levels fullfat soybean 0,8,12 and two levels DL-methionine 100 and 110% Ross (2007)recommendation)and 4 replications(per replicate 13 broilers).The experiment period was 42 days(starter 0-10 , grower11-24 , finisher25-42)and diets were isocaloric and isonitrogenous. All birds were fed ad libitum with experimental ration. The same management system was adopted for all birds, reared in 24 floor pens on poultry house. Feed intake,weight gain and FCR were measured in the end any period. At the end of production period, broilers were weighted, taken blood samples(5cc) were obtained and slaughtered.The results showed that although increase roasted fullfat soybean in the total periods had no significant effect on live weight and weight gain , but significantly affected FCR and feed intake at the finisher period(p<0.05). The increasing roasted fullfat soybean with methionine caused a significant decreasing in the pancrease weight (p<0.01) .but had no significant effect on the triglyceride,LDL and HDL. In conclusion, the results of the present study demonstrate that the inclusion of roasted fullfat soybean in broiler diet can be useful on growth performance.
Keywords : Roasted fullfat soybean , DL-methionine , performance , broiler
منابع
- کلبی،د. (مترجم)پاسالار، پ. ۱۳۸۱٫ چکیده بیوشیمی، انتشارات دانشگاه تهران
۲ Anderson-Hafferman, J.C., Zhang, Y., Parsons, C.M. and Hymowitz, T. (1992)
Effect of heating on nutritional quality of conventional and Kunitz trypsin
Inhibitor free soybeans. Poultry Science 71: 1700-1709.
۳ Chon, C., N. Leske, and O. Akavanichan . 1990. Effect of oligosaccharide- free
soybean meal on true metabolizable energy and fiber digestion in adult roosters.
Poultry Science 69: 787-793.
۴ Gonzalo G. Mateos and Silvia Salado Animal Production DepartmentUniversidad
Politécnica Madrid.Recent Developments in The Use Of Fullfat Soybeans In Diets
For Poultry.
۵ Hamilton, R.M. and McNiven, M.A. (2000) Replacement of soybean meal with
roasted full fat soybeans from high-protein or conventional cultivars in diets for
broiler chickens. Canadian Journal of Animal Science 80: 483-488.
۶ Hamilton, W.E., and R. Sandstedt. 2000. Aproteolytic inhibiting substance in the
extract from unheated soybean meal and its effect upon growth in chicks. J. Biolo.
۱۶۱:۶۳۵-۶۴۲
۷ MacIsaac J. L, K. L. Burgoyne, D. M. Anderson ,1 and B. R. Rathgeber
Roasted Fullfat Soybeans in Starter,Grower, and Finisher Diets for Female Broiler
turkey Atlantic Poultry Research Institute. 2005 J. Appl. Poult. Res. 14:116–۱۲۱
۸ Monari, S. (1994) Fullfat soya handbook. American Soybean Association.
۹ Ogundipe, S.O. and Adams, A.W. (1974) Practical raw-soybean diets for egg-type
pullets. Poultry Science 53: 2095-2101.
۱۰ Quarantelli, A. 1991. Use of whole expanded soybeans in the feeding of broiler
chickens. Experimental contribution. Poultry. Abstr.
۱۱ Rosa Lázaro1, Gonzalo G. Mateos1, Mª Ángeles Latorre1 & Javier Piquer2Whole
soybeans in diets for poultryAmerican Soybean Association Rue du Luxembourg
۱۶ b 1000 Brussels, Belgium www.asa-europe.org
۱۲ Sas Institute.1991. Sas Users Guide.1990 de., SAS Institute Inc.,Cary, NC.
۱۳ Sell, J. (1984b) Use of extruded whole soybeans in turkey diets. Poultry Newsletter
۲:۳-۷٫ Iowa State University. Ames, United States.
۱۴ Subuh A.M.H., Motl M.A., Fritts C.A and Waldroup P.W. (2002). International
Journal of Poultry Science 1:09-12.
۱۵ Waldroup, P. W., and T. L. Cotton. 1974. Maximum usage levels of cooked full-fat
soybeans in all-mash broiler diets. Poultry Science. 53:677–۶۸۰٫
۱۶ Wiseman, J. (1994) Full fat soya, oils and fats in poultry nutrition. American
Soybean Association. Brussels, Belgium. 16 pp.
مقایسه تیمارها از لحاظ وزن لوزالمعده و صفات عملکردی در دوره پایانی
وزن لوزالمعده (گرم) | ضریب تبدیل خوراک | مصرف خوراک | تیمارها |
a ۳۹۷۵/۷ | a ۲۹۷۵/۲ | a ۸۶۵/۱۶۶ | ۱: شاهد |
ab7900/6 | ab1133/2 | ab400/157 | ۲: شاهد+۱۱۰ % نیاز متیونین |
ab9325/6 | bc9570/1 | b 275/152 | ۳: ۸ % دانه سویا برشته شده |
ab1000/6 | bc9330/1 | b 976/150 | ۴: ۸ % دانه سویا برشته شده+ %۱۱۰ متیونین |
b ۷۳۵۰/۵ | c ۸۳۱۳/۱ | b 611/148 | ۵: ۱۲% دانه سویا برشته شده |
c ۹۶۰۰/۳ | c ۸۰۰۳/۱ | b 077/148 | ۶: ۱۲% دانه سویا برشته شده+۱۱۰ % متیونین |
۰٫۴۵۲۶ | ۰٫۰۸۷۳ | ۴٫۳۲۱۲ | SE |
a,b ، میانگین هایی با حروف متفاوت تفاوت معنی دار دارند.(P<0/05)