امروزه با پیشرفت علم، تغذیه مناسب و اصولی دام خود به صورت یک علم هائز اهمیت درآمده و خود زمینه‌ی اشتغال هزاران نفر را فراهم آورده است.
اصول مدیریت تغذیه از جمله مواردی است که باید بیشتر از هر چیز دیگری به آن توجه داشت. اصول مدیریت تغذیه دام را میتوان در دو بخش مختلف ارزیابی کرد:
۱٫ مهندسی تغذیه (جیره نویسی)
۲٫ مدیریت نگهداری مواد غذایی مصرفی
عامه مردم تغذیه نامناسب را در چگونگی کیفیت خوراک خریداری شده جست وجو می کنند و تصور می کنند با خریداری علوفه ی مناسب کار به اتمام می رسد. اما در حقیقت اصول مدیریت تغذیه دام هست که اهمیت دارد به عنوان مثال انرژی زیاد در جیره سبب سقط جنین، سخت زایی و جفت ماندگی می گردد، در حالی که کمبود انرژی در جیره سبب تاخیر در بلوغ، توقف فحلی و توقف تخمک گذاری می گردد.

در صورتی که جیره ی غذایی متناسب با نیازهای حیوان و برابر جداول ان آر سی باشد، باید رشد حداکثری و تولید حداکثری را داشته باشیم. اما آیا به واقع این گونه است؟ در نتیجه می توان ایرادات وارده را به بخش مدیریتی وارد کرد. به عنوان مثال تخمیر بیش از حد بعضی خوراک ها سبب کاهش کیفیت مواد غذایی می شوند که خود عاملی کاهنده برای رشد و عاملی فزاینده برای افزایش اختلالات تولیدمثلی است. دقیقا چنین مساله ای را در کاهش بازده تولیدمثل گاوهای ماده ای که در شرایط مرتع تغذیه می کردند و ناگه به دلیل خشکسالی از علوفه ذخیره شده در انبارها استفاده کردند، می توان مشاهده کرد
در آخر هم می توان مدیریت تغذیه را چنین تعریف کرد
چه نوع خوراکی را، چگونه تهیه کرده، چگونه نگهداری کرده، با چه درصد و نسبتی با هم ترکیب کرده و چگونه به مصرف دام برسانیم. در نتیجه توصیه می شود که علاوه بر اهمیت و تاکید در بخش جیره نویسی، به نگهداری و ذخیره کردن مواد مورد نگهداری هم به اندازه ی جیره نویسی آن اهمیت بدهیم.