نژادهای جوجه های گوشتی در طول سالیان دراز با هدف رشد سریع انتخاب شده اند. به منظور تامین اهداف آغازین رشد در هفته ابتدایی زندگی ، رشد مطلوب روده ها و دستگاه هاضمه بسیار ضروری است. درک توسعه دستگاه گوارش و عواملی که می توانند وضعیت دستگاه گوارش را بهبود ببخشند برای حد اکثر کردن تعداد جوجه های رشد یافته و تامین بهترین وضعیت ضروع دوره پرورش کلیدی است. این امر همچنین یکنواختی گله را بهبود خواهد بخشید و همچنین سلامت روده و توسعه صحیح سیستم ایمنی اکتسابی و پاسخ صحیح آن به انتی ژن های وارد شده به پرنده توسط خوراک از طریق محیط را فراهم خواهد نمود.

توسعه دستگاه گوارش
در طی س روز آخر دوره آنکوباسیون نسبت وزن روده کوچک به وزن بدن به طور قابل توجه ای از تقریبا ۱ درصد در روز هفدهم آنکویانسیون به ۳٫۵ درصد در هنگام تفریخ افزایش می یابد. همچنین ساختار روده باریک نیز سریعا تغییر می کند. در هنگام تفریخ ویلی ها در مراحل مختلف رشد دیده می شوند. بلافاصله در دوره پس از تفریخ، تغییرات شدیدی در روده کوچک جوجه اتفاق می افتد. این رشد سریع روده کوچک حد اکثر در رروزهای ۶ تا ۸ پس از تفریخ در پولت های بوقلمون و در روزهای ۶ تا ۱۰ در جوجه های گوشتی می باشد. در مقابل رشد اندکی در اندام هایی نظیر سنگ دان و پانکراس دیده می شود. رشد زودهنگام و تدریجی روده باریک در حضور یا عدم حضور خوراک اتفاق می افتد با وجود این در جوجه های تازه متولد شده در عدم حضور خوراک این رشد محدود می باشد.

در طول دوره آخر آنکوباسیون باقیمانده‌ی زرده به خاطر حفره شکمی پرنده کشیده می شود. لیپید های زرده مستقیما به داخل روده کوچک منتقل می شوند. در هنگام تفریخ زرده برای نگهداری و رشد روده مورد استفاده قرا می گیرد در حالی که پرنده کسب انرژی را از مواد مغذی زرده به هضم خوراک های غنی از کربو هیدرات تغییر می دهد. دسترسی به خوراک سرعت استفاده از زرده را تسریع کرده و ۲۴ ساعت پس از مصرفخوراک این دسترسی به خوراک سبب توسعه سریعتر روده ای در شروع دوره پس از تفریخ می گردد.